... เกือบจะครบ 5 ปี เข้าเต็มกับการจากบ้านมาเพื่อการศึกษา จากจากมาด้วยความหวังความมุ่งมั่นต่างๆๆนาๆๆ หลายครั้งที่ท้อ หลายครั้งที่เสียใจจนร้อง หลายครั้งที่มีความสุขจนน้ำตาคลอเข้าเหมือนกัน
ฝนตกครับ ข้อางนอกฝนตกลงมา มันคงเป็นฝนหลงฤดูของที่นี้ ศาลายา แต่ถ้าเป็นที่บ้านผมมันคงเป็นฝนปกติ นั้นแหละครับต้นเหตุความคิดถึงไงครับ เพราะหลายครั้งที่ฝนตกผมก้อดจะคิดถึงบ้านไม่ได้สักกะที ชีวิตผมผูกพันกับบ้านคับ ผมอยู่บ้านแล้วมีความสุข สบายใจและอบอุ่น ดังนั้นหลายครั้งที่เจอปัญหาผมจึงมองโลกในแง่ดี นอกเรื่องรึป่าววว อ่าๆๆ
ผมยังเดินตากฝนครับ เพราะยังวิ่งไม่ได้ 555+ ครับฝนตกลงมาก้อดที่จะคิดถึงช่วงเวลาดีๆๆไม่ได้ตอนฝนตกในอดีต ผมว่าฝนตกทุกครั้งมันหนาวขึ้นทุกครั้ง จากตอนแรกๆๆที่จากบ้านมา อยู่มาก้เกือบ 5 ปีแล้ว แต่เเปลกจิง ผมยังไม่ชินกันที่นี่ กลิ่นของฝนที่ตกที่ที่นี้มันขับกลิ่นเหม็นของท่อระบายน้ำออกมา มันช่างต่างกับบ้านผมยิ่งนักที่ฝนตกทุกทีจะได้กลิ่นหอมของดินทุกครั้ง ผมเดินลัดเลาะไปตาบ้านเช่าหน้าหอเพื่อไปวื้อขนม ทุกบ้านปิดประตู ตัวใครตัวมัน ไม่กล้าเปิดประเพราะไว้ใจใครไม่ได้ มันแย่นะครับ ถ้าอยู่อบย่างนี้อยู่คนเดียวในป่าลึกๆๆซะดีกว่า
ตากฝนตอนโต มันไม่สนุกเหมือนตอนเด็กเลยนะ คับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น